w absorpcji i emisji). Ale takie geometryczne rozważania stają się trudne w przypadku złożonych cząsteczek wykonujących wiele drgań normalnych. Dlatego wygodnie jest wprowadzić regułę, która automatycznie wykrywa drgania aktywne. Powróćmy w tym celu do wyrażenia, które mówi, że składowe oscylacyjnego momentu przejścia wynoszą <gap> i analogicznie dla My oraz Mz. Aby całka różniła się od zera, wyrażenie podcałkowe <gap> musi być całkowicie symetryczne względem wszystkich operacji symetrii cząsteczki; w przeciwnym razie co najmniej jedna operacja zmieniałaby jego znak, co jest możliwe tylko w przypadku całki równej zeru. Jeśli wszystkie trzy całki Mx, My i Mz znikają równocześnie, przejście oscylacyjne między poziomami cząsteczki opisanymi