jako już dorosły, dwudziestojednoletni bez mała młodzieniec. <br> Podróż do Warszawy wypadła mi w towarzystwie nader sympatycznego młodego alkoholika, dużo zresztą starszego ode mnie. Lonio K. był synem radcy prawnego Butieniewów. Trzeba to oddać właścicielom Szczors, że w swoich majątkach pochreptowiczowskich, na wyższych stanowiskach administracyjnych zatrudniali zawsze, i to również za caratu, Polaków, wykazując tym swoją lojalność wobec polskiej tradycji tych ziem. Polakami też byli zawsze od kilku pokoleń radcy prawni Butieniewów. Więc i Lonio, syn mecenasa Polaka, był polskim alkoholikiem. Jego towarzystwo nie pozostało bez wpływu na moją podróż. W Nowogródku mieliśmy sporo czasu do odjazdu kolejki do Nowojelni, więc Lonio