nazwane, jednocześnie żyje w otwartej przestrzeni tego, co jest transcendentne <br>w stosunku do słów i pojęć".&lt;/&gt; Z punktu widzenia 'logiki paradoksu' <br>'nie-działanie' jest działaniem w stanie, gdy przekroczony został dualizm <br>podmiotu i przedmiotu poznania. Kiedy następuje przekroczenie dualizmu, <br>podmiot i przedmiot w każdym momencie są tym samym, a więc celowe, <br>podmiotowe działanie nie ma sensu. Można powiedzieć, że w tym kontekście <br>'nie-działanie' jest działaniem niepodmiotowym, charakterystycznym dla <br>stanu 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' podmiotu i przedmiotu w akcie <br>'oświecenia'. <br>Nie należy pragnąć 'oświecenia' ani dążyć do niego, ponieważ kryje się <br>pod tym dualistyczna świadomość odrębności podmiotu i przedmiotu. <br>W tym sensie