panu Kranzowi, który został królem Litwy. Eksperyment się nie udał. Mistrz leży martwy, a papa śpi jak suseł.<br> DE LA TRE'FOUILLE<br>W takim razie, Amalio...<br> KSIĘŻNA<br> waląc mu w łeb z browninga<br>Za późno, Alfredzie. W twojej rodzinie musiało być wiele mezaliansów - takich, o których nie wiesz. Nie cierpię istotnego chamstwa pod maską fałszywej wytworności. Ale Kranz kocha się we mnie od dawna i teraz nie śmie mi tylko tego wyznać. Prawda, mój drogi Joëlu?<br> De La Tre'fouille umiera<br> KRANZ<br>Tak - przyznaję się od razu. Ze względów dynastycznych wolałbym pannę Fizdejko, ale kocham tylko panią. Jesteś królową, Amalio. Chodźmy. Muszę zająć