do powtarzania ogólnie przyjętych form. Niewiedza, podobnie jak wysoka świadomość, może prowadzić do twórczych rozwiązań. W pierwszym przypadku powstawać mogą dzieła spontanicznej wyobraźni, zrealizowane na miarę możliwości twórcy, w drugim dzieła wybitne, z pełną świadomością przekraczające dotychczasowe schematy. Twórcy krzyży, kapliczek i rzeźbiarze sami musieli wypracować formy, będące wypadkową ich chęci i możliwości. To rzemieślnicy wykonują prace poprawne, a nawet doskonałe w ramach naśladowanego wzoru. Wielcy artyści i niewykształceni wizjonerzy przełamują konwencję, każdy z nich wnosi w dzieło własny wkład. Jedni z dużą dozą świadomości, drudzy intuicyjnie, ponieważ muszą improwizować. Widziane wzory są dla nich szkołą, formują wyobraźnię. Ale zostawiają miejsce