Shakespeare'a widać dopiero w piątym akcie &lt;name type="tit"&gt;Ryszarda&lt;/&gt;. Scena się oddala, Ryszard był tylko kółkiem w Wielkim Mechanizmie. Bardzo zębatym. I historia go miażdży.&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;TOEPLITZ: Myśmy przywykli w ostatnich czasach do takiego obrazu walki o władzę, który ma bardzo głębokie zaplecze polityczne i klasowe. Każdy krok króla działa na rzecz, powiedzmy, chłopstwa lub mieszczaństwa. Natomiast to, co dziś widzimy w &lt;name type="tit"&gt;Ryszardzie III&lt;/&gt; jest bardziej złożone, mniej schematyczne. Oczywiście, że za czynami ludzi kryją się wielkie mechanizmy społeczne - ale istnieje ponadto górna warstewka, która jest oderwana od bezpośredniego związku z tzw. bazą. Widzimy szereg działań jako działania ludzi, za którymi nic nie stoi