jechać do stolicy. Musi odnaleźć grób swego dowódcy i zabrać go ze wspólnej mogiły. Robi się ciepło. Na wyprawę musiała uzyskać zwolnienie z pracy od kierownika z Regnowa. Nie poszło łatwo. Nauczyciel próbował wykręcać się od decyzji. Wyraźnie czegoś się bał. Hania postawiła się jednak ostro. Ustąpił. Z podróży wróciła chmurna, przemarznięta i zapłakana. Tyle wysiłku - jazda furą do Nowego Miasta, wielogodzinne czekanie na ciuchcię-samowarek, oblepioną ludźmi, walka o miejsce na stopę, wreszcie utykanie na kulach od miejsca zatrzymania aż do dzielnicy, w której toczyła się akcja - wszystko to okazało się daremne. Ani mowy, by wedrzeć się w głąb twardej