wstęp miała już poza sobą. W tej chwili przypomniała sobie, że miał to być niewinny pretekst do przeprowadzenia wywiadu w sprawie tajemniczego brezentowego worka. Uśmiechnęła się przymilnie i natychmiast skierowała rozmowę na nowe tory.<br> - Jak tu pięknie u pani na plebanii... i zawsze pełno wczasowiczów.<br>Gospodyni skinęła głową.<br> - Tak,ˇtak... chwała Bogu, na brak gości nie mogę narzekać. Jola podjęła sprytnie:<br> - Wie pani... ja już mówiłam mamusi, że na przyszły rok musimy zamieszkać u pani.<br>Gospodyni zwinęła wargi w ciup, posłała dziewczynce dziękczynny uśmieszek.<br> - To bardzo miło z twojej strony, ale nie wiem, czy będą wolne miejsca.<br> - Czy mogłabym obejrzeć pokoje? Podobno