w drugim. Własny świat niczym przedpokój. Czekanie jako stan permanentny. A Zygmunt nie chciał już przeczekiwać własnego życia i chyba dlatego tak wiele spodziewał się po Północnym... Chciał się spodziewać - niech jego obecność sprawi, że niebo wszystko rozpieprzy, wleje się przez sufit, roztrzaska ściany, oczekiwanie zmieni w spełnienie.<br>W tej chwili Drzeźniak spostrzegł, że stoi przed kamienicą. Zamyślenie w trakcie marszu daje efekt podobny do teleportacji. Nawet nie zauważył, kiedy przemierzył drogę z "Kolorowej". Już miał zanurzyć się w chłodną wilgoć bramy, gdy usłyszał znajomy dziewczęcy głos:<br>- Zygi! Zygi!<br>Odwrócił się. "No nie, znowu cug, znowu fajnie. Jak nie browar, to