go dostarczyć eksperymenty dotyczące rozpraszania elektronów z uwagi na to, że oddziałując tylko elektromagnetycznie, nie "widzą" one koloru kwarków. Informacje eksperymentalne o występowaniu trzech kolorów kwarków można było uzyskać dopiero w zderzeniach elektronu z pozytonem przy tak dużych energiach, że pełna energia uwolniona przy ich anihilacji może się zamieniać na cięższe elektrony zwane mionami, a także na kwarki i antykwarki tworzące różne hadrony. Ponieważ reakcja taka jest procesem elektromagnetycznym, jest ona zależna od ładunku, a teoria przewiduje, że jej prawdopodobieństwo będzie proporcjonalne do kwadratu ładunku. Inne zatem będzie to prawdopodobieństwo dla produkcji mionów i hadronów. Jeżeli kwarki występują rzeczywiście w trzech