tym, kiedy<br>mój cudny, mały Chochlik został kopnięty w brzuch!<br> Nie stało się to na moich oczach.<br> Kiedy na wieść o tym pobiegłem do zabiegowego, Chochlik leżał jak<br>spłowiała chusta.<br> Załamałem ręce.<br> To było takie kruche stworzenie.<br> Kryła ból pod zamkniętymi powiekami.<br> Kopnął ją świeżo przywieziony pacjent, który na wolności ciachnął<br>sobie żyły na przegubach.<br> Schyliła się nad nim podając mu lekarstwo.<br> Ponoć jakiś inżynier architekt.<br> Otóż nikt mi nie udowodni, że nie mam racji.<br> W chorobie psychicznej ujawnia się cała natura człowieka.<br> Każdy choruje tym, czym jest.<br> I dlatego łże, kiedy potem zasłania się mówiąc, że nie wie, co<br>czynił.<br> Był