tylko proces zmiany stanu skupienia, lecz także transport pary wodnej z powierzchni parującej oraz transportowaną masę pary. Im wyższa jest temperatura ciała parującego, tym większa jest prędkość poruszających się cząsteczek cieczy i przy przekroczeniu pewnej granicznej prędkości najszybsze cząsteczki mogą przezwyciężyć siły wzajemnego przyciągania przez cząsteczki znajdujące się na powierzchni cieczy i opuścić ją w procesie parowania, w tym przypadku w kierunku atmosfery, gdzie nie ma już wpływu kohezji.<br>Wartość parowania będzie więc równa różnicy między ilością cząsteczek opuszczających powierzchnię cieczy w kierunku atmosfery a ilością cząsteczek powracających na tę powierzchnię. Odwrotny przypadek, kiedy ilość cząsteczek, które zostały wchłonięte przez powierzchnię