dworca, i wysadzono zeń pasażerów. Obok stały ciężarówki. Żandarmi rewidowali mężczyzn i popychali ich do samochodów. Ja byłem w mundurze, pokazałem papiery z obozu i zwolniono mnie natychmiast. Ktoś próbował uciekać; zaterkotał karabin maszynowy i człowiek, który przed chwilą jechał ze mną tramwajem, leżał teraz na bruku martwy, a krew ciekła mu po twarzy. Zwiałem stamtąd czym prędzej. Zaczęło mnie nurtować jakieś straszne przeczucie.<br>W domu przywitano mnie z entuzjazmem. Matce z oczu ciekły łzy. Wyciągnąłem z walizki amerykańskie konserwy i angielskie papierosy. Siostrze sczerwieniał trochę nos. Meble w mieszkaniu były zupełnie nowe i bardzo solidne.<br>- Dorabiacie się - powiedziałem z ironią