domu nad maliniakiem. <br>Wprowadził w swój świat.<br> Zaczęła i ona nazywać tak Pażycha. <br>Przyszło samo, naturalne jak to, że dom przy drodze nad Strugą <br>stał się jej drugim domem. Mama nie dziwiła się, pochwaliła <br>nawet, że w Dominice wreszcie obudziło się sumienie.<br>- No, sumienie, Dominiko. Nie patrz na mnie jak cielątko. - Tak <br>mama odczytała niebotyczne i widać nietwarzowe zdziwienie <br>Dominiki. - Mieszkamy od lat na tej górze, tylko on i my, <br>a ty wciąż "Pażych i Pażych". Wreszcie <br>zaczęłaś rosnąć. Cielątko - powtórzyła <br>wcale nie pieszczotliwie mama. Widocznie Dominika nie mogła <br>pozbyć się zoologicznego wyrazu twarzy.<br>- Mówisz, że dorastam - próbowała jakiej <br>takiej akceptacji