w raju, a w każdym razie w stanie łaski uświęcającej, uważnie przysłuchuje się coraz głośniejszej wymianie zdań. Milkną obiadowe rozmowy przy różnych fantazyjnych, ekologicznych, zrobionych z bambusa stolikach. Kelnerki - studentki z pobliskich akademików, zazwyczaj rozbrajająco niezgrabne w usługiwaniu, ale pełne uroku rozkwitających dziewcząt - poszeptują między sobą. Wreszcie ich liderka, dorodna ciemnowłosa dziewucha w ciemnobordowej sukience i mocnych glanach, próbuje potraktować rzecz zdroworozsądkowo: cóż tam żelatyna, przecież to zwykły zagęszczacz, ile tego tu wchodzi. Jej mocne białe zęby, zdrowa cera i grube, ściągnięte w niedługi warkocz włosy stają się silnym argumentem za tak rozumianą ekologią. Ale nie dla klientów "Mocy"! Do tych