pozbawiona ciepła i jakiejkolwiek <br>barwy poza bielą. Trwał tak, nie próbując <br>otworzyć oczu, ale powieki, jak niezależne od jego woli, rozwarły <br>się same. Nic nie zobaczył oprócz tej samej bezbarwnej <br>poświaty bijącej z siłą, która nie oślepiała, <br>ale i nie pozwalała dostrzec nic poza nią. <br><br>Pośród białego światła zjawił się cień. <br>Zrazu rozpłynięty, szybko utrwalił się. Utworzył <br>kształt głowy i ramion. Pozostał zarysem, którego <br>nie wypełnił wizerunek ludzkiej twarzy. Wyłoniły się <br>z niego jedynie oczy i Awaru widział je teraz nad sobą, <br>związane promieniem spojrzenia z jego własnymi źrenicami.<br><br>- Czy możesz mówić? - rozległo się <br>pytanie.<br><br>Usłyszał je i uświadomił sobie, że