nic do stracenia. <br>- Kto ci to przetłumaczył? - zapytał. <br>- Jadwiga, oczywiście. Chodziła ze mną do szkoły i była pupilką naszej germanistki. <br>- To trochę nie tak - rzekł z namysłem. - Wiesz co, ja to przetłumaczę dla ciebie. Nie zmienię żadnej informacji, tylko przekażę to wszystko inaczej. <br>- To było okropne - westchnęłam. - Co zdanie to cios. Wyszło z tego, że nikt mnie nie kocha i do niczego się nie nadaję. <br>- Chodź na kawę. Porozmawiamy.<br>Zaprowadził mnie do niewielkiej przytulnej kawiarenki. Na podwórzu stały stoliki z parasolami. Weszliśmy do środka.<br>Marek znalazł stolik w kącie sali. Zamówił jeszcze lody. <br>- Nareszcie się spotkaliśmy - powiedział. - Co do horoskopów to