Typ tekstu: Książka
Autor: Jedliński Krzysztof i inni
Tytuł: Trening interpersonalny
Rok: 1997
zachęty do własnej aktywności grupy. Trener zresztą mówi wprost w różnych sytuacjach, że lepiej jest, gdy grupa pracuje sama, niż wspomagana strukturami.

Przykład:

Długa sekwencja wymiany zdań pomiędzy uczestnikami. Ktoś mówi o wściekłości, ale nie rozwija tego wątku.

T. Zachęcam do wypowiadania uczuć negatywnych.

Krótka wymiana zdań, po czym zapada cisza.

T. Czy ktoś chciałby jeszcze coś powiedzieć?

Po tym pytaniu w grupie ponad godzinę trwa wymiana naładowanych negatywnymi uczuciami informacji zwrotnych. Potem znów zapada cisza.

T. Czy ktoś chciałby coś komuś powiedzieć?

Zapada cisza i dopiero wtedy trener, po zapytaniu grupy o zgodę, proponuje spotkania w parach z osobą, z
zachęty do własnej aktywności grupy. Trener zresztą mówi wprost w różnych sytuacjach, że lepiej jest, gdy grupa pracuje sama, niż wspomagana strukturami.<br><br>Przykład:<br><br>Długa sekwencja wymiany zdań pomiędzy uczestnikami. Ktoś mówi o wściekłości, ale nie rozwija tego wątku.<br><br>T. Zachęcam do wypowiadania uczuć negatywnych.<br><br>Krótka wymiana zdań, po czym zapada cisza.<br><br>T. Czy ktoś chciałby jeszcze coś powiedzieć?<br><br>Po tym pytaniu w grupie ponad godzinę trwa wymiana naładowanych negatywnymi uczuciami informacji zwrotnych. Potem znów zapada cisza.<br><br>T. Czy ktoś chciałby coś komuś powiedzieć?<br><br>Zapada cisza i dopiero wtedy trener, po zapytaniu grupy o zgodę, proponuje spotkania w parach z osobą, z
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego