pieśń, która w okresie niewoli pomimo wszelkich represyj była przez tyle lat śpiewana przez lud warszawski.<br><tit>Rozejdźmy się w spokoju</><br>- A teraz, bracia - mówi ks. biskup Niemira - rozejdziemy się w spokoju do domów. Niech was Bóg błogosławi.<br><br><tit>Wśród tłumu</><br>Mimo dużego mrozu, na wszystkich ulicach wzdłuż trasy pogrzebu stoi zwarta ciżba ludzi, oczekujących konduktu. Jedni miejscowi, inni przyjechali z prowincji, nieraz nawet dalekiej. Poprzywozili z sobą dzieci: niech zobaczą, aby kiedyś mogły powiedzieć...<br>Mijają długie kwadranse oczekiwania, wreszcie od strony Wisły ukazuje się czoło pochodu: pierwsze wieńce, niesione przez błękitnych żołnierzy Hallerowskich, za nimi młodzież szkolna, górnicy, umundurowane oddziały Str. Narodowego