Atenach i temu stanowczo Sokrates się przeciwstawiał. Nie był on sofistą, lecz przyjacielem mądrości.<br>W przedsokratesowskim języku greckim wyraz cnota (arete) oznaczał ogólną tężyznę życiową, umiejętności potrzebne do dobrego wykonywania zawodu, a nawet sprawność fizyczną. Sokrates pierwszy zrozumiał doniosłość sprawności w sensie moralnym i na jej określenie zaczął używać wyrażenia "cnota". W ten sposób narodziło się jedno z najważniejszych pojęć kultury europejskiej.<br>Praktykowanie cnoty jest najwyższym prawem. Prawem nigdzie nie napisanym ani nigdzie nie ogłoszonym. Jest to prawo zakodowane w samej ludzkiej naturze. I dlatego jest ono powszechne, nie dopuszcza żadnych wyjątków. Cnota jest dla człowieka największym dobrem, o nią człowiek