przez Kołakowskiego, że scjentystyczna wizja rzeczywistości jest właśnie pewną opcją mityczną. Ale stosunek do scjentyzmu jest u niego dwuznaczny. Z jednej strony ujawnia jego ograniczoność, pokazując, że u jego podstaw leży "akt wiary" czy też wybór. Ale z drugiej strony scjentyzm jest mimo wszystko pewnym modelem, według którego Kołakowski ocenia, co to znaczy w ogóle rozumieć, co to znaczy rozum. Otóż cały stosunek Kołakowskiego do rozumu nie wydaje mi się dostatecznie <page nr=13> pogłębiony. Nie pokazuje on nigdzie, jakie są inne możliwe i prawomocne koncepcje rozumności, inne niż ta , która funkcjonuje nie tyle w naukach ścisłych, co właśnie w scjentyzmie. Dostrzega wprawdzie odrębność fenomenu