zachwytu.<br> Dwadzieścia siedem lat, cioteczko, zamiast prawie<br>sześćdziesięciu, których musiałabyś dożyć w dawnym kształcie, w<br>dawnej skórze!<br> Przecież jesteś teraz młodsza ode mnie!<br> &lt;page nr=195&gt;<br> Czy to nie wspaniałe?<br> Czy to nie cudowne?<br> Ty, którą pamiętam z dzieciństwa...<br> I wówczas zostałem przez masażystkę skarcony, że się wiercę i<br>przeszkadzam w pracy, czyli cudownie wrażliwym, choć energicznym, masowaniu <br>mięśni mojej ręki.<br> Był to jeszcze jeden znak, że Zosia w niej siedzi, dowód koronny.<br> Zareagowała natychmiast, gdy zagalopowałem się mówiąc o jej<br>wieku.<br> Bez żadnych komplementów muszę ci powiedzieć, cioteczko, że<br>jesteś najpiękniejszą, i jakie to szczęście, że piękne kobiety nie<br>umierają.<br> Wtedy wtrąciła się