która go nie chciała. <br><br>Każdy z nas się wtedy rzucał. No, może nie od razu z okna. Rozpierała nas energia, chęć przestawiania ścian i przekonanie, że zmieniamy bieg wydarzeń. Było nas czterech, w porywach dziewięciu. Założyliśmy zespół muzyczny. To nic, że nikt z nas nie potrafił grać nawet na dziecięcych cymbałkach. Założyliśmy szkolną gazetę. Jeden numer udało się nawet wydrukować w najprawdziwszej drukarni. Kiedyś skrzyknęliśmy się na przerwie i przenieśliśmy malucha naszego historyka szesnaście schodów do góry. Nie cieszył się. <br><br>Na wycieczkach całonocne popijawy przerywaliśmy bosymi wędrówkami do pobliskiego sklepu (sześć kilometrów przez las) po bobo-fruty, makaron i keczup. Śniadaniowe