ogrodu kategorycznym krzykiem odmówił dostarczenia Alicji wieści o nowych zwłokach i nie dał się przekonać. Zosia na nowo zaczęła płakać. W rezultacie telefon padł na mnie. Uzgodniłyśmy, że należy to zrobić jakoś subtelnie i ostrożnie, żeby Alicją zbytnio nie wstrząsnąć.<br>Zadzwoniłam zatem i Alicja sama podniosła słuchawkę.<br>- Teraz nie mam czasu rozmawiać - powiedziała stanowczo, ledwo zdążyłam się odezwać. - Zadzwonię za dwie godziny, nie wcześniej. Włodzio i Marianne niech robią, co chcą.<br>- Czekaj! - zawołałam pośpiesznie. - Tu jest nowa przykrość...<br>- Mówię ci, że teraz nie mogę, nie zawracajcie mi głowy!<br>- Ale Włodzio i Marianne...<br>- Są samochodem, niech jadą obejrzeć zamek w Hiller&lt;symbol desc="oslash"&gt;d.<br>- Ale