Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Morze
Nr: 10
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1961
ofiarę. Zjada tylko mięso pingwina. Ruchliwszy od fok Weddella, napastliwy, nie lęka się atakować człowieka. Prawdziwa zakała spokojnego foczego rodu.
Fala spokojnie pluszcze o brzeg. Pingwinki powracają nad wodę. Muszą pisklętom przynieść pożywienie. Nie kwapią się jednak z nurkowaniem. Wsparte na ogonkach jak na laskach, pogęgują, jakby się naradzały. Od czasu do czasu, jeden naprzeciw drugiego, biją pokłony - śmiertelnie poważne, ceremonialne w każdym ruchu.
- Pewnego razu, gdy łódź podwodna wynurzyła się z morza Rossa, jednym susem wyskoczył na pokład taki pingwinek - opowiada biolog. - Myślał pewne, że to kra. Rozejrzał się uważnie po otaczających go kręgiem marynarzach. Oni nigdy jeszcze nie widzieli
ofiarę. Zjada tylko mięso pingwina. Ruchliwszy od fok Weddella, napastliwy, nie lęka się atakować człowieka. Prawdziwa zakała spokojnego foczego rodu. <br>Fala spokojnie pluszcze o brzeg. Pingwinki powracają nad wodę. Muszą pisklętom przynieść pożywienie. Nie kwapią się jednak z nurkowaniem. Wsparte na ogonkach jak na laskach, pogęgują, jakby się naradzały. Od czasu do czasu, jeden naprzeciw drugiego, biją pokłony - śmiertelnie poważne, ceremonialne w każdym ruchu. <br>- Pewnego razu, gdy łódź podwodna wynurzyła się z morza Rossa, jednym susem wyskoczył na pokład taki pingwinek - opowiada biolog. - Myślał pewne, że to kra. Rozejrzał się uważnie po otaczających go kręgiem marynarzach. Oni nigdy jeszcze nie widzieli
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego