zasadzki <br>u gadów. Wyjściowe dla nich płazy nie miały wycięć usznych, a błona bębenkowa <br>powstała za stawem szczęki, w sąsiedztwie kości quadratum. Dźwięki przenoszone są więc z błony bębenkowej na quadratum, a dopiero z tej kości na stykające się z nią stapes. Ten układ powstał zapewne na skutek większej wysokości czaszki u przodków gadów. Jeszcze niżej uformowała się błona bębenkowa u gadów ssakokształtnych.<br>&lt;page nr=335&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Zajmowała położenie bliskie tylnemu krańcowi żuchwy. Okolona była przez najbardziej tylną kość skórną żuchwy: angulare. Dźwięki przekazywane były przez inną kostkę żuchwy, articulare, a dopiero potem do quadratum. Hyomandibulare nie zostało całkowicie zwolnione z funkcji podpory łuku zębowego