padł z ręki człowieka. Odtąd <br>grozić ci będzie wielkie niebezpieczeństwo. Dlatego daję <br>ci cudowną czapkę bogdychanów, którą mi powierzył <br>przed śmiercią ostatni cesarz chiński, z tym że <br>dostanie się ona tylko w królewskie ręce.<br><br>Mówiąc to, wyjął z kieszeni swych jedwabnych spodni <br>maleńką okrągłą czapeczkę z czarnego sukna, <br>ozdobioną na czubku dużym guzikiem, po czym ciągnął <br>dalej: <br><br>- Weź ją, mój mały książę, nie rozstawaj <br>się z nią nigdy i strzeż jej jak oka w głowie. <br>Gdy życiu twemu będzie zagrażało niebezpieczeństwo, <br>włożysz cudowną czapkę bogdychanów, a wówczas <br>będziesz mógł się przemienić w jaką zechcesz <br>istotę. Gdy niebezpieczeństwo minie, pociągniesz tylko <br>za