po kieliszek. - Twoje zdrowie, Materna. Chwila milczenia.<br>Ale po tej chwili głos Franka znów jest pogodny, nawet wesoły.<br>Od siły prawosławnego basu dzwonią kieliszki, sztychy na ścianach parkiety posadzki.<br>- Przyszedłeś, drogi Jeremi, wypić moje zdrowie? - Zdrowie zawsze można wypić, o zdrowie zawsze można spytać. Nie uważasz? - Uważam.<br>- Więc jak się czujesz, wielki człowieku? Długo mam czekać z przyjacielskim i grzecznym toastem?<br>Franek przygląda mi się i przez chwilę ma oczy strzelca wyborowego, który naprowadził już układ lunety, szczerbiny i muszki na cel właściwy.<br>- Drogi adiunkcie - mówi - trochę się pan zesrałeś z tym toastem, jako że w ostatnim czasie mam pewne kłopoty