rozwijała się na podłożu podobnej literatury u innych ludów starożytnego Bliskiego Wschodu. Cechował ją brak systematyczności i jednolitości form, poza Księgą Hioba. Opierała się raczej na przypadkowych obserwacjach niż na jakimś zintegrowanym systemie myślowym czy dydaktycznym. Trzeba też dodać, że jeśli początki tego rodzaju literatury na Bliskim Wschodzie &lt;page nr= 206&gt; sięgają bardzo dawnych czasów, to mądrość biblijna jest znacznie późniejsza, a wszystkie hebrajskie księgi mądrościowe, czyli sapiencjalne, w swej obecnej formie powstały dopiero po okresie niewoli babilońskiej. <br>Do hebrajskiej literatury sapiencjalnej zalicza się: Księgę Przysłów, Księgę Hioba, Pieśń nad Pieśniami oraz Księgę Koheleta, znanego też po greckim terminem Eklezjastesa. Czasem jednak spotyka się wątpliwości