uniknąć odpowiedzialności, to w każdym razie spotkałby się z powszechnym potępieniem. Ale Stalin uważał inaczej: on nigdy nie popełnił żadnego błędu, był więcej niż nadczłowiekiem, więcej niż prorokiem, jeżeli nie kazał uznać się za boga, to tylko dlatego że nie było sposobu pogodzić tego z materializmem i marksizmem. Stalin nie dbał o fakty, tworzył swoją własną historię i każdy musiał ją uznać i w nią wierzyć, albo zginąć.<br>Jest wprost wstrząsające, że ciągle jeszcze, w dwudziestym wieku (a nie daj Boże, także w przyszłości) można zmusić ludzi do uwierzenia w całkiem nieprawdopodobne bzdury, do uznania niesłychanych kłamstw. Wprost zaczyna się wątpić