de qua conpositionem accepit). Ofiarą odwetu mógł paść zarówno sprawca zbrodni, jak i ktoś z jego krewnych. Była to zemsta bezprawna i karalna, ponieważ nastąpiła po przyjęciu okupu i złożeniu przysięgi o ustaniu wróżdy. Odwet taki podlegał więc karze, bynajmniej jednak nie dlatego, że skierował się przeciwko niewinnemu. Rotari nie dbał o to, czy w akcie krzywoprzysiężnej zemsty zginął zabójca, czy ktoś z jego krewnych. I w jednym, i w drugim wypadku mściciel podlegał takiej samej karze (podwójny wergeld). Gdyby przeciwna strona nie zapłaciła wergeldu i nie doszło do pojednania, ten sam czyn byłby uprawniony. Wynika z tego, że stroną podlegającą