murami.<br> Uczepiony krat wpatrywałem się w odbicie furty na szybie.<br> Najpierw przemknął się pies.<br> Kluczył, węszył.<br> Kundel nie należący do nikogo.<br> Jakiś tworkowski włóczęga.<br> Był w dobrym humorze.<br> Hasał, płoszył gołębie, raptem pobiegł w stronę dziedzińca i<br>łasił się do kogoś, w odbiciu szyby widziałem tylko merdający ogon.<br> - Przyjdzie - markiz de Sade położył mi rękę na plecach.<br> - Po co się tak denerwować?<br> - Gadasz, a sam pchasz się do okna.<br> Tymczasem z drugiej strony objął mnie Piotr.<br> I tak czekaliśmy we trzech, zezując przez kraty.<br> Głowa przy głowie.<br> Prawie cała załoga separatki dla gwałtowników, która miała dla<br>siebie to błogosławione okno.<br> Tylko