pochodzi artykuł Dofleina), a w 1979 <br>r. dopiero w tomie uzupełniającym do MGG pojawił się, niezbyt obszerny zresztą, <br>artykuł monograficzny poświęcony historyzmowi, pióra Dahlhausa (1979, s. 693-702). <br>Oczywiście trudno tu szerzej omawiać tę mało u nas znaną problematykę; ograniczę <br>się przede wszystkim do bardziej istotnych stwierdzeń.<br> Jedno ze współczesnych definicyjnych sformułowań zaproponowane przez niemieckiego <br>historyka sztuki Nikolausa Pevsnera (Dahlhaus nie podaje definicji historyzmu <br>w muzyce) mówi, że jest to: "przekonanie, w którym obserwacja i wykorzystanie <br>historii jest istotniejsze niż odkrywanie i rozwijanie nowych systemów lub nowych <br>form swojego czasu". Można widzieć historyzm jako rodzaj rozdwojonego fenomenu, <br>ponieważ z jednej strony