Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Życie Literackie
Nr: 18
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1979
Tytuł: Życie Literackie
Nr: 18
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1979
Kosiński
NEOREGIONALIZM: SZANSA ARCHITEKTURY
Walcząc o ochroną środowiska człowieka trudno pominąć kwestię architektury. Podobnie jak szum wichru zgodny jest z przyrodą, a głos klaksonu nie, tak samo jedne kształty zabudowy harmonizują ze środowiskiem, gdy inne są z nim w konflikcie. Owe dysonanse przenoszą się na samopoczucie człowieka, drażniąc, znieczulając, bądź deformując jego poczucie estetyki. Dotyczy to zarówno skali najszerszej, ładu przestrzennego lub chaosu krajobrazu, jak i skali pośredniej układu urbanistycznego, np. wsi Najbardziej czytelna jest, oczywiście, skala pojedynczego budynku, mierzona jednostką ludzką. Wobec powszechnego dziś ekologicznego ujmowania zagadnień wiążących działania ludzkie z przyrodą możemy, dla powyższych spraw przyjąć robocze nazwy eko
NEOREGIONALIZM: SZANSA ARCHITEKTURY
Walcząc o ochroną środowiska człowieka trudno pominąć kwestię architektury. Podobnie jak szum wichru zgodny jest z przyrodą, a głos klaksonu nie, tak samo jedne kształty zabudowy harmonizują ze środowiskiem, gdy inne są z nim w konflikcie. Owe dysonanse przenoszą się na samopoczucie człowieka, drażniąc, znieczulając, bądź deformując jego poczucie estetyki. Dotyczy to zarówno skali najszerszej, ładu przestrzennego lub chaosu krajobrazu, jak i skali pośredniej układu urbanistycznego, np. wsi Najbardziej czytelna jest, oczywiście, skala pojedynczego budynku, mierzona jednostką ludzką. Wobec powszechnego dziś ekologicznego ujmowania zagadnień wiążących działania ludzkie z przyrodą możemy, dla powyższych spraw przyjąć robocze nazwy eko
Kosiński</><br> <intro>NEOREGIONALIZM: SZANSA ARCHITEKTURY</><br><intro>Walcząc o ochroną środowiska człowieka trudno pominąć kwestię architektury. Podobnie jak szum wichru zgodny jest z przyrodą, a głos klaksonu nie, tak samo jedne kształty zabudowy harmonizują ze środowiskiem, gdy inne są z nim w konflikcie. Owe dysonanse przenoszą się na samopoczucie człowieka, drażniąc, znieczulając, bądź deformując jego poczucie estetyki. Dotyczy to zarówno skali najszerszej, ładu przestrzennego lub chaosu krajobrazu, jak i skali pośredniej układu urbanistycznego, np. wsi Najbardziej czytelna jest, oczywiście, skala pojedynczego budynku, mierzona jednostką ludzką. Wobec powszechnego dziś ekologicznego ujmowania zagadnień wiążących działania ludzkie z przyrodą możemy, dla powyższych spraw przyjąć robocze nazwy <orig>eko
