tarcia) i procesu regelacji (topnienie pod ciśnieniem). Wielkoskalowe podłużne rozciąganie lodu wywołuje ponadto pionowe odkształcenia, zatem przybliża okruchy do podłoża (Röthlisberger, 1968). Regelacja na przeszkodach falistego podłoża i rozciąganie to główne składniki tego pionowego wektora prędkości (rys. 9.1). Wynika z tego, że siła nacisku jest proporcjonalna do prędkości ślizgu dennego. Wektor pionowy ruchu to jednak nieznaczna część prędkości poślizgu, prawdopodobnie mniej niż 10%. Warto zwrócić uwagę, że ciągle nowe, jeszcze nie wygładzone okruchy kontaktują się z podłożem (rys. 9.1). Warunkuje to efektywność szlifowania (Röthlisberger, 1968). W tym modelu intensywność abrazji (W) nie zależy od grubości lodowca: W = WZOR, gdzie