ucho wewnętrzne.<br>Błona bębenkowa prymitywnych płazów zajmowała dwa wycięcia w tylnej krawędzi <br>dachu czaszki (ryc. 13.8). Niekiedy rozrost skostnień ku tyłowi prowadził do powstania otworów usznych (np. u triasowego Tatrasuchus z Doliny Chochołowskiej czy Cyclotosaurus z Krasiejowa; ryc. 13.9). Inne położenie zajmuje błona bębenkowa <br>&lt;page nr=334&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>pasa barkowego, co sugeruje denny podwodny tryb życia i polowanie z zasadzki <br>u gadów. Wyjściowe dla nich płazy nie miały wycięć usznych, a błona bębenkowa <br>powstała za stawem szczęki, w sąsiedztwie kości quadratum. Dźwięki przenoszone są więc z błony bębenkowej na quadratum, a dopiero z tej kości na stykające się z nią stapes. Ten układ