tylko 'jaźń jednostkowa', a reszta jest złudzeniem. W 'logice <br>paradoksu' tożsamość jest zawsze sprzeczna i dlatego utożsamiane elementy <br>zachowują swoje odrębne cechy. <br>Wielu mistrzów zen, którzy stosowali 'logikę paradoksu', nawiązywało <br>do pojęcia 'jaźni jako jedynej rzeczywistości'. Na przykład Huineng, który <br>zdefiniował stan 'oświecenia' jako 'nie-myślenie', nauczał, że "dziesięć <br>tysięcy dharm [wszystko - A. K.] istnieje wewnątrz jaźni". Mazu Daoyi <br>głosił:&lt;q&gt;"Ponieważ 'trzy światy' (sanskr. triloka; chiń. sanjie; jap. sangai) są tylko jaźnią, wszechświat i wszystkie rzeczy przyjmują pieczęć jednej <br>Dharmy".&lt;/&gt; <br>Mistrzowie zen odwoływali się do teorii 'jaźni jako jedynej rzeczywistości', <br>chcąc podkreślić, że nie można szukać 'jaźni oświeconej' w oderwaniu od