do początku XX w. Jednorodność wewnątrz stanów oznaczała także, że każdy z nich funkcjonował we własnym języku: szlachta - niemieckim, a chłopi ­- estońskim. Chociaż na początku XVI w. zaczęto, wraz z rozpowszechnianiem się protestantyzmu, głosić słowo Boże po estońsku, ujednolicone estońskojęzyczne piśmiennictwo zaczęło się silnie rozwijać dopiero po ukazaniu się w dialekcie północnoestońskim całej Biblii. W dziejach zachodnioeuropejskich państw istotne znaczenie miało zjednoczenie małych państewek (np. w Niemczech). Pierwsze prawdziwe zjednoczenie Estonii dokonało się, gdy zaczął w niej dominować jako język pisma i komunikacji dialekt północnoestoński. <br>Istotne znaczenie społeczeństwa chłopskiego przy ukształtowaniu się narodowej mentalności widzimy także w tym, że obok chrześcijaństwa