łka rzeczywistość.<br><br>Ślepym srebrem zaledwo spojrzyścieje w światy.<br>Srebru śni się, że szumi i polewa kwiaty.<br><br>Woda roi, że mgły się za ręce w blask wiodą,<br>Lecz ciał zlękłych nie widzi. Co począć z tą wodą?<br><br>Okna twoje - otwarte. Sny oczu nie strzegą,<br>A ty na mnie nie patrzysz. Dlaczego, dlaczego?&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;W LESIE&lt;/&gt;<br><br>Tyle w gęstwinie cisz błądzi i tyle<br>Słoneczniejących między pniami czasów,<br>Że nasilone barwami motyle<br>Lecą w znój przyszły - przeczuwanych lasów.<br><br>Wierzchami sosen - szum chodzi wysoki<br>I - przemijając - pozostawia drzewa.<br>Dość mi pomyśleć - wśnionemu w obłoki -<br>O jakimś ptaku, by stwierdzić, że śpiewa...<br><br>W drgawym powietrzu coraz złotowłosiej