denerwujcie dowódcy. Podniósł z ziemi kurtkę Łapy, otrzepał ją z kurzu, a następnie zawołał w stronę lasu:<br>- Paćka! Paćka! Las stał cicho po kolana we mgle. Kaziuk jeszcze raz spojrzał z wyrzutem na Krywkę.<br>- Ta durna lata tam i was szuka.<br>- To może pójdę po nią? - rzekł skwapliwie Kajaki. - Polek, dmuchnij mnie z tyłu we włosy, bo zmokły.<br>Wszyscy mogli odejść do domów i spocząć po trudach wielkiej bitwy. Jeden tylko Krywko miał jeszcze tego wieczora do spełnienia miły a romantyczny obowiązek. Skrajem osady przemknął obok torów i wszedł na drogę wyłożoną ciepłym piaskiem. W czarnym powietrzu huczały ciężko roje chrabąszczy