zadaje mi pytania na temat miejsca ukrycia pieniędzy. Zaproponował mi nadużycie alkoholu i w trakcie tego nadużycia, przeze mnie zresztą symulowanego, wziął mnie w krzyżowy ogień pytań. Jako narzędzia pomocniczego używał atlasu. Fakt czwarty: był bezwzględnie jedynym człowiekiem, który znał termin i sposób mojego powrotu do Polski. Wszystkie inne osoby do ostatniej chwili były święcie przekonane, że jadę przez Kopenhagę. Tuż przed samą granicą czekał na mnie na autostradzie samochód, który usiłować mnie zatrzymać. Zwracam panu uwagę, że jechałam w pośpiechu i jednym ciągiem.<br>- I co pani przypuszcza? - spytał pułkownik, bo znów zrobiłam przerwę.<br>- Nic. Na razie przekazuję panu fakty. Przypuszczenia niech pan