oraz podanie zajmujące sześćdziesiąt stron rękopisu.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Muszę przyznać, że o wiele lepiej zachowywali się warszawiacy, aniżeli nagle przyszyci do stolicy niedawni koledzy z krakowskiego Oddziału. Warszawa, kontakty z wysokimi władzami, bankiety, szybkie zdobywanie pieniędzy, znajomości w wydawnictwach, łatwość zajmowania stanowisk - to wszystko owładnęło umysłami prowincjuszy. Podporządkowali swe natury urokom stołecznych dobrodziejstw. Natomiast literaci warszawscy, odwiedzający Kraków, oczarowani byli miastem, życzliwością kolegów, chwalili naszą działalność, lecz po dwóch lub trzech dniach uciekali z powrotem do swych pieleszy. Niektórzy w obawie, że podczas ich nieobecności mogło się wydarzyć coś, czego nie będą świadkami lub że ktoś podstawi im nogę i zepchnie z zajmowanej