okrętów pomocniczych. Tymczasem upadł Port Artur, którego odsiecz i próba odzyskania utraconej supremacji morskiej na Dalekim Wschodzie były głównym celem wyprawy II eskadry. Zapadła więc decyzja skierowania jej do Władywostoku. W połowie marca eskadra mogłaby wyruszyć w dalszą drogę, gdyby nie to, że z Petersburga nadszedł rozkaz czekania na drugi dodatkowy zespół, który miał "wzmocnić" eskadrę. Była to zbieranina starych pancerników przybrzeżnych i krążowników, nad którymi dowództwo powierzono kontradmirałowi Niebogatowowi. Rożestwienski zżymał się na taką pomoc, która właściwie mogła być jedynie kulą u nogi, ale rozkazu musiał posłuchać i postanowił okres wyczekiwania wypełnić szkoleniem załóg poszczególnych okrętów oraz całej eskadry jako