swoim abstrakcjonizmem, ze swoją bezosobową<br>konstrukcją dialektycznego rozwoju. Jednostka to<br>tylko kurz osadzający się na wypolerowanych trybach<br>historycznego arytmometru. To tylko kurz, który się zmiata<br>niedbałym ruchem ręki. "Nic nie wysusza serca tak jak<br>abstrakcje" (Napoleon). A w wojnie dzisiejszej ściera się<br>właśnie abstrakcja zbiorowości z rzeczywistością jednostki.<br> Roślina, która dojrzewa, zsycha się, traci zieleń, ale<br>równocześnie obnaża swój kościec spleciony z trwalszych<br>włókien i wydaje nasienie. Wojna dzisiejsza nie jest tak<br>barwna jak wyprawy Napoleona, które należą jeszcze do<br>cyklu awanturniczych wojen trojańskich. Ale wojna dzisiejsza<br>jest bardziej zasadnicza. Właściwe cele i motywy działań<br>wojennych stają się coraz wyraźniejsze, coraz