nowej nauce. W końcu osiadł w świątyni Eiheiji, gdzie pozostał aż do śmierci, <br>nie licząc krótkiego pobytu w Kamakurze w 1247 roku na zaproszenie Hojo Tokiyori. <br>Najważniejsi jego uczniowie, tacy jak Koun Ejo (1198-1280), byli wcześniej <br>przedstawicielami szkoły Darumy Dainichi Nonina. Dogen był płodnym myślicielem, <br>spośród wielu pozycji jego dorobku najważniejsze jest wielotomowe dzieło Skarbnica <br>Oka Prawdziwej Dharmy. Chociaż Dogen nie odrzucał praktyki koanów, za najskuteczniejszą <br>formę praktyki uważał medytację zazen. Głosił teorię 'jedności praktyki <br>i oświecenia' (jap. shusho itto), podkreślając, że w czasie medytacji przejawiona <br>zostaje prawda o tym, że wszystko, co istnieje, jest 'naturą buddy'. <br>Dongshan Liangjie (jap