w kierunku na atakujące myśliwce, z maksymalnie możliwą do osiągnięcia w danych warunkach prędkością kątowa. Co prawda już w czasie prowadzenia działań bojowych w Wietnamie i na Bliskim Wschodzie stało się jasne, że taktyka manewrowania przeciwko myśliwcom przeciwnika, dysponującym pokładowymi stacjami radiolokacyjnymi i dalekosiężnymi rakietami kierowanymi "powietrze-powietrze", wymagać będzie doskonalenia i samolotu rozpoznawczego i taktyki stosowania manewrów obronnych ale manewr kursem pozostawał wciąż główną bronią.<br>Wariantem działań, poprawiającym samopoczucie załóg rozpoznawczych była stosowana jeszcze w czasach i wojny światowej osłona myśliwska. Wprawdzie poprawiała ona samopoczucie w powietrzu, ale w nowych warunkach nie zabezpieczała od naziemnych środków ogniowych. Okazywało się, że