samo nie można oddzielić istnienia od istoty Boga, jak nie można od istoty trójkąta oddzielić tego, że wielkość trzech jego kątów równa się dwom prostym, albo od idei góry ideę doliny. Tak samo więc nie można pomyśleć sobie Boga (tj. bytu najdoskonalszego), któremu brak istnienia (a więc któremu brak jakiejś doskonałości) - jak pomyśleć górę bez doliny"&lt;/&gt;.<br>Tomiści, idąc za intuicjami św. Tomasza z Akwinu, zarzucali tej argumentacji, że przeskakuje w sposób wysoce nieuprawniony z porządku myślowego do porządku realnego, bo przecież z idei doskonałej wyspy nie można wnosić, że taka wyspa naprawdę istnieje, choć jako wyspa pod każdym względem doskonała powinna