nękany ciągłymi buntami poddanych, wezwałby na pomoc wojska Prus i Austrii, które w roku 1823 zdobyłyby Warszawę i krwawo spacyfikowały Polskę.<br>Ze znacznie większym dystansem podszedł do tego tematu Kazimierz Wyka, szkicując pół żartem, pół serio losy naszej literatury po przegranym (wbrew Parnickiemu i łojkowi!) powstaniu z roku 1831. W dowcipnym eseju Wyki Wyznania uduszonego (Wędrując po tematach, t. 2) zawrócony przez francuską policję Andrzej &lt;page nr=111&gt; Towiański nie dociera do Paryża, skutkiem czego nie może oddziaływać na Mickiewicza. W konsekwencji ten pisze drugi tom Pana Tadeusza, utrzymany w iście balzakowskim tonie. Młodzi Soplicowie, Tadeusz i Zosia, przenoszą się do Wielkopolski, gdzie wchodzą