całkiem odmienny sposób. Być może w wyniku nabycia zdolności do bezpłciowego rozmnażania przez pączkowanie drobne kornulity typu Cornulitozoon dały początek kolonijnym mszywiołom (Bryozoa).<br>Od początku ordowiku mszywioły opanowały zespoły rafowe i otaczające je siedliska.<br>Większość z nich cechowało okrycie szkieletu miękkimi tkankami. Zapewne było to zabezpieczenie przed destrukcyjną działalnością organizmów drążących wapienne podłoże (bioerozja). Zespoły mszywiołowe tego typu straciły znaczenie pod koniec permu, ale dotrwały do późnego triasu. W jurze zostały zastąpione przez potomków pierwotnych grup, które przez cały paleozoik pozostawały w cieniu. O ewolucji ich kolonii będzie jeszcze mowa.<br>Ta zagmatwana sieć ewolucyjnych przemian sposobów życia ukazuje, jak w miarę