ciszę. Nie ruszył się już więcej. Znowu doszedł do jego uszu ostrożny <br>szelest sunącego po deskach ciała. Coraz bliższy, coraz bliższy. Tamten znajdował <br>się już prawie w odległości wyciągniętej ręki. Jego rozwarta na płask dłoń macała <br>po pokładzie. Kolana sunęły za nią ciężko. Dotknął łańcucha. Jakby to był dla <br>niego drogowskaz, człowiek gwałtownie i gorączkowo pobiegł na łokciach i na <br>kolanach. Wyciągnął się tuż obok. Jakiś czas dyszał, starając się to robić jak <br>najciszej. Jego oddech był kwaśny i gorący. Potem dłoń wyciągnęła się ku Pawłowi <br>i ujęła go za chiton na piersi. Apostoł zapytał szeptem:<br> - Czego chcesz, bracie?<br> - Cicho! - syknął